پيام دوستان
+
هر کس توانايي نداشته باشد که کفاره گناهان خود را بدهد، پس بايد بر محمد و آل او زياد صلوات بفرستد؛ به درستي که صلوات گناهان را به تمام معنا از بين مي برد. (سفينه البحار ج 5، ص 170 )
كيوان گيتي نژاد و
ديروز 11:42 صبح
كيوان گيتي نژاد و
اشتباه نکن وقتي قسمت عذاب باشد شخص بي عرضه و فراموش شده اي مثل حيدري کيوان باشد عالم براي او با هزار صلوات و آن يکاد ذره اي تغيير نخواهد يافت بدتر مي‌شود ولي بهتر چع عرض کنم خداوند عاقبت به خيرتان کند به جايي ميرسي که توبه ام براي تو حکم خداحافظ به در درو شدن است برو که عاقبت به خيري گذشت در اين خدا نمي بيني
+
اندکي آرامش ميخواهم ....
دستم به زندگي نمي رود ...
اين روزها که از همه ي سايه ها و آدم هاي رنگي
دلم به درد آمده تنها به پنچره اي که عطر
آرامش تو را مي پراکند
چشم دوخته ام ...
دردي عظيم درديست
با خويشتن نشستن
با خويشتن " ش ک س ت ن"
كيوان گيتي نژاد و
103/2/10
شاد باشيد خرده نگيريد از بد زمانه کدامين يار ماند در دل و جان ما الي همين درد بي نهايت سخت زندگي آري همه درگيريم از عاقبت امروز خود ولي آيا جدل کردن و شکوه کردن از زمين و زمان سودي دارد در يافتن احسن الاحوال ما دوستان؟بياييم با زجر و تنهايي خود جمعي از منشور عشق و صفا ميان هم ترسيم و هديه بهم کنيم اين کار نوين و جديديست که از زجر و تنهايي فعلي مزيد رو به صفا و عشق و محبت بسازيم و عيدي هم کنيم
خسته ام و دلسرد ديگر اميدي در سر ندارم خدايا عالم حقيقت چقدر سياه است و مه آلود من از خود بودن وحشتي عميق دارم اما چه سود که هرچه ب د هست حقيقت است تو در مجاز گم شده اي تا غم کمتر بخوري ولي چشم هام باز شده و ديگر نواي بسته بودنم را نمي جويه من آن درمانده شدم گه همواره وحشت از نام اش داشتم خداحافظ اي دوستان خوبم بايد حقيقت را در نبودشان بپذيرم و به قول و زنجير تن وهن
+
خودت را به سمت راستگويي عادت بده ....
كيوان گيتي نژاد و
103/2/10
راستگويي يک کرنش و يک بازتاب رواني و عقيدتي و اخلاقي است که از روي درک زياد و باورهاي ايدواوژيک و غايي يک
داده ام و ديگر به خودي حسي به چاخان ندارم چون احساسي نيست و بيان حسي ناشناخته در من وجود ندارد نزد کسي مجهول باقي که کافي ست و بگويم تا آنتاليا که و ندارد هم از تلفيق جملات و کلمات خارج و مفهوم گرايي شود ديگر فرزاد فريبرز و ف يده و فيل کش بماند که حق آب و گل دارند از بيان و و ناستازيا
خسته ام کردي اي زمانه تا کي به دنبالت بيايم زمانه دگر باد آباد هر چه آيد خوش است چون هرچه دلم خواست نه آن مي‌شود شايد يک روز خداوند از دنده راست بلند شود و همه چيز وفق مراد گردد ولي افسوس اين گنجينه سالهاست که با من سر جنگ دارد ديگر بايد واقع بين بود شايد قرار نيست توهم روزي حقيقت شود اي ديوانه از لنز عاقلها نگر تو که هستي که برايت خونه جلي ماندن شود شايد بايد از اينجا هجرت کرد
ميروم آنجا که ديگر هيچ کس نشناستم شايد زندگي ادامه شايد شهادت لايق شو. اما نه اگر مي خواست محقق شود تا به امروز مي گشت و نمي شکست خورد شدن استخوانهايت زير بار گناه و عدم پذيرش توبه ات به ريشت خنده برآورد برو به دنبال حقيقت کيوان که خربزه آب است فکر نون باش که عاقبت مرگ قسمت تو مي‌شود نه شهادت و نه رفتن ات زير اه سرن شت ببين با من چه کردي سدنوشت
+
مطمئن باشيد که روز نهم ديِ امسال هم در تاريخ ماند؛ اين هم يک روز متمايزي شد.
كيوان گيتي نژاد و
103/1/8
9 دي باقي ماند چون درست لحظه اي تراژدي آن معنا يافت که حيدريان براي رسم الخط عرفاني و هميت عيني و باور توان صد افزون فراتر امروز خود در حال ترسيم آينده بود حيدري تولدش آن روز بر جهان معرفي شد هرچند فلسفه و تصميم به ايجاد و شروع و حتي پايانش در عالم الست نوشته شد و بر صفحه روزگار عيان شد تا روز رستاخيز آن علمدار والايش را بر جهان عرضه نمايد صحراي رستاخيز را به سرخي خون مجاهدين
+
حرکت عظيم روز چهارشنبه‌ي نهم دي ماه حجت را بر همه تمام کرد. مسئولين قوهي مجريه، مسئولين قوهي مقننه، مسئولين قوهي قضائيه، دستگاه‌‌‌هاي گوناگون، همه ميدانند که مردم در صحنه‌‌‌اند و چه ميخواهند. دستگاه‌‌‌‌‌‌ها بايد وظائفشان را انجام بدهند؛ هم وظائفشان در مقابل آدم مفسد و اغتشاشگر و ضدانقلاب و ضدامنيت و اينها، هم وظائفشان در زمينه‌‌‌ي اداره‌‌‌‌‌‌ي کشور.
كيوان گيتي نژاد و
103/1/8
9 دي يادآوري آن فوران احساسات ي بسيجي حيدري بود که از خورشيد منور آرزويش را ترسيم نمود و هدفي را آغاز کرد که در اين سال‌ها عيان خيلي افراد را درگير سکوت آن نگاه بسته و دل بسته شمس الشموس روان شمس زيبا رويي چون سيد علي کرد با آن روان دل بسته و مشغول ولي خدا و آن علمدار کجا آمد آن روز بر طاووس و نقش دلاويز نگاه اش مرا مجنون و آوازه خان اين روزهاي پر التهاب و پر مسئ ليت
+
زنان طلايه داران تبيين تمدن سازي فاطمي هستند
كيوان گيتي نژاد و
103/1/8
آرزوم بود با بانويي با چادر سياه و در مقامي که خودش مي داند مرتبت و جايگاه اش در دل و جان و آرزوي چو مني کجاي باور و کجاي نياز و کجاي ارزش و افتخار و آرزوي بعد اين من در رسيدن به او و اساسا اين خواهش الگو محوري همچو اوست بپذيرد اين دل ببخشد آن غيرت و نجابتي که معنايش از رسم الخط اش بسيار افضلتر و دليل اصلي در همان تعبير اللهي اوست که بر منظر بهشتي او بر من تابيد و مرا درگير خودش ياخت
+
افشاي نشريه انگليسي درباره جنايت صهيونيست‌ها در سرقت اعضاي شهدا
در شرايطي که اسراييل در برابر سکوت مرگبار جامعه جهاني به جنايت بشري آشکار خود در غزه ادامه مي‌دهد، يک نشريه انگليسي در گزارشي از جزييات سرقت اعضاي پيکر شهدا از سوي اسراييل پرده برداشت.
كيوان گيتي نژاد و
103/1/8
خر موضوع وقتي اسرائيل است مسئِه زنا زاده زناپروري يک اصل لاينفک در تفسير مواضع و وقايع مربوط به قوم ذليل گشته گاو نشان و کفتار نسب و ضحاک قاموس منافق سيرت و شيطان نظر بي صفت منشا و بي ناموس طريقت و شدائد آن الکفار بهترين تفسير از اين نمروديان سگ سيرت سگ صفت و بي صفت بي غيرت بني اسرائيل يک معاهده قطعي و روشن در نظام شياطين و نوکران سرافکنده و بي صفت ابليس لغيم اسرائيل است
+
نيروهاي مقاومت در چند محور اشغالگران را در غزه عقب راندند
مبارزان مقاومت در حال نبردي سنگين با اشغالگران در خان يونس و نيز اردوگاه البريج در غزه هستند و نظاميان صهيونيست را مجبور به فرار کرده اند.
كيوان گيتي نژاد و
103/1/8
+
اخلاق مهمترين درس است هرچنددست مزد ان گران باشد
كيوان گيتي نژاد و
103/1/8
وخلاقيت دستمزدي ندارد هرچه هست احسان ضمير ناخداگاه به باطن پاک و منزه از گناه و خطا بر ما نازل مي‌شود و برمانکوست پاس بداريم اش و احسان دهيم اش به دوستان و حتي دشمنان و اين تنها احساني ست که دوسر برد است و دوست و دشمن در آن آشنا و لاغري است همواره گلاب را به لسان النگو هديه کنيم و اين بشارت را به نکويي و خوش خلقي و نجيب روايي و کريم نوازي هم سو و هم آهنگ و در جهان به تنين اندازيم
+
دي، عاشورا بود و ايران کربلا.
كيوان گيتي نژاد و
103/1/1
زندگي بعد برزخي ميشد اگر قبل از اين عيد بي رمق که ندارم حتي ذره اي دلخوشي از پي وقوعش عيدي که نهايت بدبختي ام رامي گذرانم تنها يک چيز است که برايم هيجان دارد و اينکه من مبارز جنگ نرم ام و اگر له هر شکل بميرم شهيد محسوب ميشوم و چقدر تفاوت است ميان مرگ پشت موتور يا اينکه در خود اسرائيل چشم به چشم يک نه صد صهيونيست بايستي بگي آن کيوان ابن ولي مطلق ابالمصطفي الناسي
و الامام حي و صالح و نايب ختم زمين و زمان مهدي مصطفي و احي حيدرثاني الذوليمين جهان خالي از ظلم و ستم به يمن علمداري او آقا داداش ام سيد مجتبي علمدار و ابالفضل صحراي احمر تست روزي که مکتب حيدري با خون شهيدان که اگر لطف اش برمن تمام شود
خدايا تو بهتر از هرکه مي داني اين خواسته من ذره اي ريا و کذب و فريفتن و از براي ترحم نيست که من جزغاله شدم را دوست دارم ولي بهايش خانواده ايست که قصاوت و قدر با مرگ به موقع من آنها را براي سوختن به پاي من مي رفتند و اين ظالمانه است هرچند مقدر توست که آنها فداي من و عشق و باورهايم شوند که اگر اين دنيا من اينگونه بميرم براي من يک قدم جلو به سوي دوي استقامتي است
که با نجات از برزخ همان هديه اي را مي دهي که به دوستانم در سال جديد و زندگي جديد عطامي کني اي خدا اگر شرف داري و عدالت خدايي با اين آينده اي که از ورود به سال جديد براي من حقيقتي است انکار ناپذير که هم به عنوان لااقل عيدي بچه ها ميرم کافه ماندلا دعا کني. پول قبرم و در بيارم دعاهاتون نره دوستون دارم مجنون
كيوان گيتي نژاد و
102/12/26
قربونش برم مگر اينکه اون به دادمون برسه آخ اگر امسال هادي به قولش وفا کنه چي ميشه ميشم خواب گزار اعظم
زه نماد عاشقاني ست که از دوري شهادت مي نالند آنجا مقصدي ست که من و مهدي براي استحکام مکتب حيدري با دشمنان معامله اي از جان در برابر عذابي عليم از دو شهيد خواص که آرزو مي کنند از کندن کوک کشي و زن کشي اونجا که دو شهيد گمنام تا روز صحراي احمر آنجا مکتب حيدري را تغذيه عماري خود کنند و عده ما صحراي احمر آنجا که زير الم مهدي زمان و در زير پايش يک اشتري تازه جوان
كيوان گيتي نژاد و
102/12/22
مثل حضرت آقا و مولي امير المومنين علي ع که ميشد بر پشت اش يتيم و عطا مي بخشيد هنگام رکوع به وقت مبارزه و جنگ نيز رحمي به دشمن نمي کرد و وقتي وارد ميدان جنگ ميشد نيروهاي مقابل اقدام به نوشتن وصيت هايشان مي کردند اين فرد يک حيدري و مکتبي حقيقي چوم مولايش است که فدايش شوم که اگر روزي خودم فردي شدم از اين قصاوت و از اين مجازات به قدر عشق و بخشش و عشق مان لذت مي برم و حق
فردا قدامي فاتحه بهت نشون ميدم خدعه و فريب چه شکلي فيلمي مي سازم مثل تئاتر برزخي خود که شهاب حسيني استاد و کارگردان بود و من الان خود يک بازيگر قابلمه و شکستم در برابر قوامي يعني گند زدن به هر چه فيلم و تئاتري بود که تا امروز شاهدش بودم لايق ببخشيد بر سرم واي بچه ها فردا مي خوام باشيد بازي من را در برابر قوامي ببينيد و نمره تئاترم را بدهيد حيدريم اين مي‌شود يک حيدري حقيقي
كيوان گيتي نژاد و
102/12/22
خدايا قوامي اوج کثافت ترين مخلوقي ست که از نتانياهو هيچ کم و کاستي نداره خداوندا به شرافت ات سوگند اگر مي دانستم يک درصد گذشت از او رهاورد انساني دارد از او مي گذشتم ولي موج د نيستي که براي اميال پليد و کثيف اش به خانواده خود هم نظر فستدآور دارد که همسرش را شنيديم از او چه گفت پي دانيم اون که هست بي‌شک اگر خداوند يکتا به بندگان صالح اش مرا نمي سپارد و من ام درمانده
و بي جربزه و ناتوان بودم در برابر خدعه و نيرنگ و پسا فطرتي او تمام راهب که سرشار از ظلم و ن‌بت پوشاندن زندگي انسان‌هايي بود که فريب چهره سفاک و پليد او را خوردند و يا عفلت کردند و در برابر او از دفاع از حق جاي ماندن و اگر من از شما پرسيدم در برآب. آدم مفسد خدعه گر دروغ گو و ناکثين که براي نابودي حق از هيچ خدعه و فريب و رهاورد کثيف ظالمانه اي دريغ و کوتاهي نمي کند
*جهادي
102/12/16
+
جز وصل تو، دل به هرچه بستم توبه...
sobhan
102/12/16
يا حسين ابن علي روزگاري روياي من با عشق او آغاز شده همچنان سوختم و ساختم تا در صحراي احمر به آرزويم ميرسم بي شک ياران بودند که اين عشق و بهمن کارسازي نمودند و اصول عشق را به من آموختند من امروز هنوز ليلي را دارم و ليلاي را هم از شما و به مرحمت اکسير برادر استادم بر من وجود دارد اگر دل به دنيا شد از بحر لذت دنيا نبود مختصر آرزويي بود که انهم باز از عشق خاندان اهل بيت بود د در آن جز سلامتي خاندانم
